Quote: ‘Een droom komt uit’

Elk jochie droomt ervan om voetbalprof te worden en in bomvolle stadions te spelen. Jij ook, je buurjongen ook, ik ook. Ik was altijd Bryan Roy op het pleintje (had later ook wat te maken met Nada van Nie). Of Bergkamp. Uitleg overbodig lijkt me. Net als zovelen onder ons strandde ik in de B1 van een of andere middelmatige amateurclub, als keeper nota bene. Het hoogste dat ik ooit bereikt had, was rechtshalf op de regionale kampioenschappen van Gelderland. Schoolvoetbal, wel te verstaan. O ja, en een ongeslagen kampioenschap in de C2 met een 10-1 overwinning op Fortissimo (we waren te laag ingedeeld). Maar vandaag sta ik op het hoogste podium. Met het team van de krant Het Parool spelen we tegen een team van Het Stadhuis van Amsterdam (meest ambtenaren, hopelijk een enkele politicus). Waar? In het Olympisch Stadion! Wie wil daar niet voetballen! Mistwedstrijd! OK, ik heb nog op de Wageningse Berg gevoetbald (ik laat geen moment onbenut om dit zo terloops mogelijk te melden), maar het Olympisch Stadion! Dus maar even een interview na afloop met mijzelf, uiteraard geoefend voor de spiegel.
Hoe was het?
‘In een woord, fantastisch. Het gras, de entourage, het publiek. Ja, jammer dat het niet uitverkocht was alleen…’
Niet uitverkocht? Er kan 22.500 man in. Er zaten slechts 4 toeschouwers!
‘Macht nichts, zoals de Duitsers zeggen. Voor mij kwam een droom uit. Dat neemt niemand mij meer af. Niemand, hoor je dat?’

Lees ook:Nieuw voetbalgear nodig?
Lees ook:TORENHOGE AMBITIES IN HET PSG TRAININGSPAK