Soms denken je dat mensen het eeuwige leven hebben. Dat dacht ik ook van Jaap Heesen, de man die bij mijn cluppie DVVA de scheidsrechters regelt. De beste man belde je dan zo midweeks op, met ‘moet je luisteren, ik heb een leuke wedstrijd voor je…’ gevolgd door willekeurig welk duel. In de bestuurskamer altijd leuke gesprekken, semi-mopperig over de KNVB, de domme politici of andere onbegrijpelijke zaken en lieden. En: bij de club wordt niet betaald aan spelers, ‘dan moeten ze mij onder de tafel wegdragen.’ Moordkerel zo iemand, liefdewerk oud papier, dat al jarenlang, voorzitter geweest, speler van het eerste. Hij was ziek, ik stuurde hem nog een kaartje. Vorige week vrijdag overleed hij, dacht dat hij 75 was. Ik zal bij m’n eerste duel toch even iets harder op m’n fluitje blazen. Voor Jaap.